Travel 54 Dongbai Mountain
Blijf op de hoogte en volg Michiel
15 Oktober 2012 | China, Shanghai
Na een megadrukke week staat er nu een nog drukkere week op het programma. Gelukkig heb ik het weekend om even een breakje te nemen, nouja breakje is nogal een groot woord. Ik ben namelijk met een club gaan hiken in de Dongbai mountain. Dit is de hoogste berg in het bergengebied in Zhuli (ongeveer 335 km van Shanghai).
We zijn vertrokken op vrijdag avond en kwamen rond middernacht aan in een klein bergdorpje. Het gekke is dat de huisjes in dit hele kleine dorpje erg oud zijn, net als de inwoners. Maar de auto's die ze rijden zijn ultra nieuw. De goedkoopste auto die we zagen was een gloednieuwe Volvo of een oudere Jeep, de Audi's en BMW's niet meegeteld. Hoewel de eerste nacht aardig op een strafkamp leek heb ik wel erg genoten. We sliepen in een kamer van ongeveer 5 bij 3 met zo'n 13 jongens. Het verschil in warm en koud was in dit gebied heel erg, overdag zo'n 27 graden en snachts tegen de 7 graden. Al moet ik zeggen dat ik het die nacht niet koud had vanwege het hutje mutje liggen. Je lag letterlijk half over elkaar heen. Ik ging samen met de Amerikaan Kyle als laatste naar bed, de jongens links en recht naast me lagen beide op hun zij in dezelfde richting. Ik paste er alleen op dezelfde manier dus het was allemaal een beetje lepeltje lepeltje, nagaande dat je ook nog een ligt op een matje van misschien net 1cm dik.
Na deze intieme en pijnlijke nacht kregen we traditioneel Chinees ontbijt om vervolgens te gaan hiken. Helaas bestond het ontbijt uit rijst en noodles wat nu niet echt de juiste voedingsmiddelen zijn voor een stevige hiking trip. Gelukkig is daar altijd nog onze grote vriend Snicker die ons (Amerikaan Kyle, Zweed Baris, Fin Kirsi) door deze trip heen heeft geholpen. De heenweg naar de top bestond uit veel rotsachtige trapjes, soms wat klimwerk en af en toe een muildier als tegenligger. Deze tocht was heel mooi en leuk, aangezien je elkaar hielp en trakteerde op wat eten, behalve de Snickers natuurlijk. De groep bestond uit ongeveer 30 mensen wat weer verdeeld was in 50% heren en 50% dames.
Eenmaal aangekomen op de top bouwden we ons kamp op om vervolgens lekker te gaan koken in de wildernis. Helaas was het geen wildernis, want zelfs in dit niet touristische gebied, was het lastig om op de top een mooi tentplaatsje te zoeken. Later op de avond zaten we rond het kampvuur waar we Chinese spelletjes deden en waar ik Gangnam dansles kreeg van twee Koreanen. Een aantal uurtjes en biertjes (2,5% alc.) later was het beslist een goed idee om te gaan slapen om vervolgens 4 uur later bij zonsopgang een paar fotootjes te knippen. Hoewel we in de vroege ochtend met twee jassen aan opgewonden stonden te wachten voor zonsopgang viel het volledig in het niet door de bewolking. Niet meer dan een oranje streep was zichtbaar.
De tocht terug die een uur na zonsopgang van start ging kon gewoon weer in een t-shirt gedaan worden. Van 2 jassen naar 1 T-shirt in 1 uur tijdsverschil is toch wel de oorzaak van mijn verkoudheid. De terugweg was een andere route die veel uitdagender was en ook nog eens door bamboebossen en rijstveldjes liep. Met smalle paden, los liggende stenen en een 20 kilo rugzak was de terugweg toch wel uitdagender dus ook leuker.
Al met al deze trip is tot nu toe mijn beste ervaring hier, zelfs beter dan de Chhinese muur.
We zijn vertrokken op vrijdag avond en kwamen rond middernacht aan in een klein bergdorpje. Het gekke is dat de huisjes in dit hele kleine dorpje erg oud zijn, net als de inwoners. Maar de auto's die ze rijden zijn ultra nieuw. De goedkoopste auto die we zagen was een gloednieuwe Volvo of een oudere Jeep, de Audi's en BMW's niet meegeteld. Hoewel de eerste nacht aardig op een strafkamp leek heb ik wel erg genoten. We sliepen in een kamer van ongeveer 5 bij 3 met zo'n 13 jongens. Het verschil in warm en koud was in dit gebied heel erg, overdag zo'n 27 graden en snachts tegen de 7 graden. Al moet ik zeggen dat ik het die nacht niet koud had vanwege het hutje mutje liggen. Je lag letterlijk half over elkaar heen. Ik ging samen met de Amerikaan Kyle als laatste naar bed, de jongens links en recht naast me lagen beide op hun zij in dezelfde richting. Ik paste er alleen op dezelfde manier dus het was allemaal een beetje lepeltje lepeltje, nagaande dat je ook nog een ligt op een matje van misschien net 1cm dik.
Na deze intieme en pijnlijke nacht kregen we traditioneel Chinees ontbijt om vervolgens te gaan hiken. Helaas bestond het ontbijt uit rijst en noodles wat nu niet echt de juiste voedingsmiddelen zijn voor een stevige hiking trip. Gelukkig is daar altijd nog onze grote vriend Snicker die ons (Amerikaan Kyle, Zweed Baris, Fin Kirsi) door deze trip heen heeft geholpen. De heenweg naar de top bestond uit veel rotsachtige trapjes, soms wat klimwerk en af en toe een muildier als tegenligger. Deze tocht was heel mooi en leuk, aangezien je elkaar hielp en trakteerde op wat eten, behalve de Snickers natuurlijk. De groep bestond uit ongeveer 30 mensen wat weer verdeeld was in 50% heren en 50% dames.
Eenmaal aangekomen op de top bouwden we ons kamp op om vervolgens lekker te gaan koken in de wildernis. Helaas was het geen wildernis, want zelfs in dit niet touristische gebied, was het lastig om op de top een mooi tentplaatsje te zoeken. Later op de avond zaten we rond het kampvuur waar we Chinese spelletjes deden en waar ik Gangnam dansles kreeg van twee Koreanen. Een aantal uurtjes en biertjes (2,5% alc.) later was het beslist een goed idee om te gaan slapen om vervolgens 4 uur later bij zonsopgang een paar fotootjes te knippen. Hoewel we in de vroege ochtend met twee jassen aan opgewonden stonden te wachten voor zonsopgang viel het volledig in het niet door de bewolking. Niet meer dan een oranje streep was zichtbaar.
De tocht terug die een uur na zonsopgang van start ging kon gewoon weer in een t-shirt gedaan worden. Van 2 jassen naar 1 T-shirt in 1 uur tijdsverschil is toch wel de oorzaak van mijn verkoudheid. De terugweg was een andere route die veel uitdagender was en ook nog eens door bamboebossen en rijstveldjes liep. Met smalle paden, los liggende stenen en een 20 kilo rugzak was de terugweg toch wel uitdagender dus ook leuker.
Al met al deze trip is tot nu toe mijn beste ervaring hier, zelfs beter dan de Chhinese muur.
-
15 Oktober 2012 - 19:27
Mindy:
Haaaaaaa broertje,
Wat maak je daar toch allemaal mee! Volgensmij heb je geen moment rust daar, maar dat past ook wel bij jou;) zoveel mogelijk doen en zien.
Snickers hebben ze dus gelukkig wel, zal pap vooral fijn vinden en wij denk stiekem ook (is er alvast 1 ding wat we zeker lusten daar). Ben weer benieuwd naar de foto's van deze trip!
Liefs uit Holland
Mindy -
15 Oktober 2012 - 20:06
Ria:
Ha die Michiel,
Tjonge, jonge wat een extreme dingen maak jij mee: lepeltje lepeltje met 30 Chinezen en temperatuurwisselingen in een mega tempo....
Ik heb hardop moeten lachen toen ik dit hilarische stukje schrijverskunst aan het lezen was...echt vermakelijk, Michiel!
Tot de volgende keer!!
Groetje
Ria -
16 Oktober 2012 - 07:12
Tante Nel Uit Arcen:
Michiel toch, net bekomen van die ene Chinese muur week en alweer naar het volgende. Geweldig wat je allemaal meemaakt.
En dan te bedenken dat je nog een hele tijd wegblijft. Als je in dit tempo doorgaat dan hebben we nog wat te lezen van jou. Allemaal leuk die belevenissen. Ongelofelijk dat er zo\n enorm temperatuursverschil is.
Wat ik nog wel zou willen weten is of je nu een vaste groep vrienden hebt van verschillende nationaliteiten of dat de buddy nog steeds het meeste met je optrekt? -
16 Oktober 2012 - 13:14
De Brugjes:
Ha die Michiel,
Wat gaaf om allemaal te lezen en als ik de foto's zie van jouw bergbeklimming kun je vast begrijpen waarom Joep en ik zo verzot zijn op bergklimmen en ronddwalen in de 'ongerepte' natuur. Alleen klimmen/wandelen wij in gebieden waar we bijna alleen op de wereld zijn. Dat was bij jou even anders....hi.hi.hi....wat een drukte op zo'n berg, maar wel PRACHTIG...toch?
Je kunt zien én lezen dat je geniet. Mooi.
Veel plezier nog, de brugjes -
17 Oktober 2012 - 09:52
Marjos:
hee michiel,
wat een mega-uitstapje! nou zeg maar 'uitstap'...
ik zag op de achtergrond van het groene bierflesje (de chinese heineken?) allemaal blauwe huisjes; zelfde vorm met dakje. Is dat normale behuizing in dat gebied? En zo ja...waarom die 'blauwe' kleur?
Die indrukwekkende autoos : gaat daar alle geld naar toe oftewel is dat vooral statussymbool?
Het blijft heerlijk om je fantastische verhalen te lezen.
Dus is het goed dat je nog wel even blijft!
Veel plezier.
Marjos -
17 Oktober 2012 - 17:45
Michiel:
Ik trek nog bijna dagelijks op met mijn buddy en met de Nederlanders en de rest dus dat zit wel goed.
Alles draait hier om geld. Hoe rijker je bent hoe meer status je hebt.
Die blauwe huisjes waren alleen in de bergen, waarom ze blauw zijn weet ik ook niet, ik verwacht dat het goedkope industrie materialen zijn. Want alle fabrieken en trucks zijn blauw dus ik denk dat het wat goedkope golfplaten zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
